پرستاری
سید حسین شاهچراغ؛ نازنین فکری؛ مصطفی راد
چکیده
زمینه و هدف: بخش اورژانس غالباً با ازدحام و حجم کار بالا همراه است. پرستاران اورژانس معمولاً شرایطی را تجربه می‌کنند که منجر به معضلات اخلاقی می‌شود و یکی از نتایج آن، دیسترس اخلاقی می‌باشد که مهم‌ترین معضل پنهان شغلی در بین پرستاران اورژانس تعریف شده است. این مطالعه با هدف تعیین سطح دیسترس اخلاقی پرستاران بخش اورژانس و عوامل ...
بیشتر
زمینه و هدف: بخش اورژانس غالباً با ازدحام و حجم کار بالا همراه است. پرستاران اورژانس معمولاً شرایطی را تجربه می‌کنند که منجر به معضلات اخلاقی می‌شود و یکی از نتایج آن، دیسترس اخلاقی می‌باشد که مهم‌ترین معضل پنهان شغلی در بین پرستاران اورژانس تعریف شده است. این مطالعه با هدف تعیین سطح دیسترس اخلاقی پرستاران بخش اورژانس و عوامل مؤثر بر آن انجام گرفت.مواد و روشها: این مطالعه مقطعی بر روی 200 پرستار شاغل بخش اورژانس بیمارستان‌های سمنان و سبزوار انجام شد. از آن‌ها خواسته شد تا به روش خودگزارشی نسبت به تکمیل پرسش‌نامه‌های دیسترس اخلاقی و دموگرافیک اقدام کنند. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS 22 و آزمون‌های آماری تی مستقل و آنالیز واریانس تجزیه تحلیل شدند.یافتهها: میانگین سنی مشارکت‌کنندگان 2/7 ± 20/ 32سال بود. نمره کلی دیسترس اخلاقی 10/1± 54/ 61می‌باشد که در سطح پایینی قرار دارد و نشان از کم بودن دیسترس اخلاقی در بیمارستان‌های دولتی شهر سمنان و سبزوار است. کمترین میزان دیسترس اخلاقی مربوط به رضایت شغلی بالا و بیشترین نمره دیسترس اخلاقی مربوط به رابطه نامطلوب پرستاران با پزشکان بود.نتیجه‌گیری: با توجه به عوارض منفی ناشی از دیسترس اخلاقی بر کیفیت مراقبت‌های پرستاری، لازم است مدیران بیمارستان‌ها، تمهیدات لازم را در راستای شناسایی علائم دیسترس اخلاقی در پرستاران اتخاذ کردند و با انجام مداخلات لازم گام مثبتی در راستای کاهش دیسترس اخلاقی پرستاران و در نتیجه افزایش کیفیت خدمات ارائه‌شده به بیماران بردارند.